Dzień Walki z Depresją
26975
post-template-default,single,single-post,postid-26975,single-format-standard,bridge-core-1.0.4,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1400,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-18.0.9,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-5.7,vc_responsive
 

Dzień Walki z Depresją

Dzień Walki z Depresją

W Polsce co trzeci uczeń ma podejrzenie depresji. 23.02 – Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją.

 

W dzisiejszym dynamicznym społeczeństwie, pełnym wyzwań i presji, zagadnienia związane z zdrowiem psychicznym, zwłaszcza w kontekście dzieci i nastolatków, stają się coraz bardziej palącym problemem.

Jednym z nich, który wymaga szczególnej uwagi i zrozumienia, jest problem depresji u najmłodszych. Choć przez długi czas mówiono o depresji głównie w kontekście dorosłych, to jednak coraz bardziej uświadamiamy sobie, że dotyka ona także dzieci i młodzież, kształtując ich rozwój i perspektywę na świat.

 

W ramach inicjatywy „Młode Perspektywy”, w 2023 roku Fundacja Unaweza przedstawiła wyniki badania dotyczącego kondycji psychicznej dzieci i młodzieży w przedziale wiekowym 10–19 lat, przy średniej wieku 14,7 lat. W badaniu uczestniczyła imponująca liczba ponad 180 tysięcy uczniów z różnych regionów Polski. Wyniki badań są niezmiernie niepokojące:

Wśród badanych dzieci i młodzieży 56,4% uważa, że są beznadziejni a 32,5% nie akceptuje siebie i swojego wyglądu. Przerażające 40% młodzieży myśli o samobójstwie a co trzeci uczeń ma podejrzenie depresji.

Niestety tylko 1 na 20 osób w trudnych chwilach skorzystałaby z pomocy psychologa, a 8% uczniów nigdy nie korzystała z pomocy psychologa szkolnego i nie wierzy, że takie wsparcie może przynieść jakiś skutek.

Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją to doskonały moment do rozmowy o tej trudnej chorobie, okazania wsparcia i zatrzymania się na chwilę, poobserwowania siebie i bliskich. Niestety, dla wielu ludzi depresja nadal jest oznaką słabości, tematem wstydliwym i dlatego zamiatanym pod dywan.

Co może powodować depresję u dzieci?

  • wczesna utrata rodzica lub rodziców,
  • przemoc w rodzinie (fizyczna, seksualna, psychiczna),
  • długotrwała rozłąka z rodzicami,
  • prześladowanie lub przemoc ze strony rówieśników,
  • zaniedbanie (fizyczne i emocjonalne),
  • rozwód rodziców.

Jak rozpoznać, czy Twoje dziecko cierpi na depresję?

Według obowiązującej w Europie klasyfikacji ICD-10 do podstawowych klinicznych objawów pierwszego epizodu depresyjnego należą:

Kolejne objawy to:

  • zaburzenia snu (np. wczesne budzenie się, przebudzenia w nocy, kłopoty z zaśnięciem, bezsenność),
  • myśli samobójcze,
  • problemy z pamięcią i koncentracją,
  • utrata wiary w siebie i pozytywnej samooceny,
  • spowolnienie psychoruchowe (rzadziej pobudzenie),
  • zmiany łaknienia i masy ciała (częstsze jest zmniejszenie apetytu niż jego zwiększenie, rzadsze odczuwanie głodu).

Oprócz wyżej wymienionych objawów depresji, u dzieci i nastolatków choroba może przejawia dodatkowe symptomy, takie jak:

  • ataki płaczu,
  • agresja (fizyczna, słowna) względem siebie lub innych,
  • poirytowanie,
  • lęk przed pozostawaniem samemu (nawet na chwilę),
  • nadmierne zmęczenie, letarg.

Psycholog Jagoda Turowska komentuje: “Dziecko, które decyduje się na samobójstwo to rzadkie, ale przerażające zjawisko. Teoretycznie od 7. roku życia rozwija się myślenie przyczynowo skutkowe, więc w jakimś stopniu dziecko jest świadome tego co robi i jakie są konsekwencje.” 

Gdzie szukać pomocy?

Rodzicu, obserwuj bacznie swoje dziecko. Nie zawsze przyjdzie do Ciebie po pomoc. Jak tłumaczy psycholog Jagoda Turowska: “Zarówno epizod depresji, jak i jej klasyczna postać mogą przypominać zwykłe obniżenie nastroju, dlatego w przypadku dłużej trwającego złego samopoczucia należy skonsultować problem ze specjalistą.” 

W przypadku dzieci i młodzieży należy działać szybciej niż w przypadku dorosłych. Kluczowa jest częsta komunikacja i zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa i przestrzeni do szczerej rozmowy. Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może cierpieć na depresję – udaj się po pomoc do psychiatry. Możesz umówić dziecko na bezpłatną wizytę w ramach NFZ. Lekarz psychiatra będzie w stanie ocenić powagę sytuacji i zalecić odpowiednią terapię. Nierzadko psychoterapia będzie odbywać się z udziałem rodziców. W alarmowych przypadkach można udać się również na pogotowie ratunkowe.

Pomoc doraźna dla dzieci i młodzieży:

Mapa Punktów Pomocy dla Dzieci i Młodzieży

Całodobowy Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (7 dni w tygodniu, całą dobę): 116 123

Telefon dla dzieci i nastolatków zaniedbanych, seksualnie wykorzystywanych, których rodzice piją – Telefon Stowarzyszenia Opta (od poniedziałku do piątku, 15:00-18:00): 22 27 61 72

No Comments

Sorry, the comment form is closed at this time.

Skip to content